សំណួរទូទៅមួយកើតឡើង៖ តើ BMS របស់ថ្មលីចូម-អ៊ីយ៉ុងក្នុងកាលៈទេសៈអ្វីខ្លះធ្វើឱ្យការការពារការផ្ទុកលើសកម្រិតសកម្ម ហើយតើវិធីត្រឹមត្រូវដើម្បីងើបឡើងវិញពីវាគឺជាអ្វី?
ការការពារការផ្ទុកលើសចំណុះសម្រាប់ថ្មលីចូម-អ៊ីយ៉ុងត្រូវបានកេះនៅពេលដែលលក្ខខណ្ឌណាមួយក្នុងចំណោមលក្ខខណ្ឌពីរត្រូវបានបំពេញ។ ទីមួយ ថ្មមួយឈានដល់វ៉ុលផ្ទុកលើសចំណុះដែលបានវាយតម្លៃរបស់វា។ ទីពីរ វ៉ុលសរុបនៃកញ្ចប់ថ្មបំពេញតាមកម្រិតផ្ទុកលើសចំណុះដែលបានវាយតម្លៃ។ ឧទាហរណ៍ ថ្មអាស៊ីតសំណមានវ៉ុលផ្ទុកលើសចំណុះ 3.65V ដូច្នេះ BMS ជាធម្មតាកំណត់វ៉ុលផ្ទុកលើសចំណុះថ្មមួយទៅ 3.75V ដោយការការពារវ៉ុលសរុបត្រូវបានគណនាជា 3.7V គុណនឹងចំនួនថ្ម។ សម្រាប់ថ្មលីចូមបីជាន់ វ៉ុលសាកពេញគឺ 4.2V ក្នុងមួយថ្ម ដូច្នេះការការពារការផ្ទុកលើសចំណុះថ្មមួយរបស់ BMS ត្រូវបានកំណត់ទៅ 4.25V ហើយលក្ខខណ្ឌការពារវ៉ុលសរុបគឺ 4.2V គុណនឹងចំនួនថ្ម។
សំណួរដែលសួរជាញឹកញាប់ក្នុងចំណោមអ្នកប្រើប្រាស់៖ តើការទុកថ្មរថយន្តអគ្គិសនីឱ្យសាកពេញមួយយប់ (ចាប់ពីពាក់កណ្តាលអធ្រាត្ររហូតដល់ថ្ងៃបន្ទាប់) ធ្វើឱ្យខូចវានៅទីបំផុតទេ? ចម្លើយអាស្រ័យលើការរៀបចំជាក់លាក់។ ប្រសិនបើថ្ម និងឆ្នាំងសាកត្រូវគ្នានឹងក្រុមហ៊ុនផលិតឧបករណ៍ដើម (OEM) នោះមិនចាំបាច់ព្រួយបារម្ភទេ - BMS ផ្តល់នូវការការពារដែលអាចទុកចិត្តបាន។ ជាធម្មតា វ៉ុលការពារការសាកលើសរបស់ BMS ត្រូវបានកំណត់ខ្ពស់ជាងវ៉ុលទិន្នផលរបស់ឆ្នាំងសាក។ នៅពេលដែលកោសិការក្សាបាននូវភាពស៊ីសង្វាក់គ្នាល្អ (ដូចជានៅក្នុងថ្មថ្មីៗ) ការការពារការសាកលើសនឹងមិនត្រូវបានបង្កឡើងបន្ទាប់ពីសាកពេញទេ។ នៅពេលដែលថ្មមានអាយុកាលយូរ ភាពស៊ីសង្វាក់គ្នានៃកោសិកានឹងថយចុះ ហើយ BMS នឹងចាប់ផ្តើមផ្តល់ការការពារ។
ជាពិសេស មានគម្លាតវ៉ុលរវាងវ៉ុលកេះការសាកថ្មលើសរបស់ BMS និងកម្រិតកំណត់នៃការស្តារឡើងវិញ។ ជួរវ៉ុលដែលបានបម្រុងទុកនេះការពារវដ្តដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់៖ ការធ្វើឱ្យសកម្មនៃការការពារ → ការធ្លាក់ចុះវ៉ុល → ការបញ្ចេញការការពារ → ការសាកថ្មឡើងវិញ → ការការពារឡើងវិញ ដែលជួយពន្យារអាយុកាលសេវាកម្មរបស់ថ្ម។ ដើម្បីសុវត្ថិភាព និងអាយុកាលប្រើប្រាស់បានយូរបំផុត ការអនុវត្តល្អបំផុតគឺត្រូវសាកថ្មតាមតម្រូវការ ហើយដកឆ្នាំងសាកចេញ នៅពេលដែលថ្មត្រូវបានសាកពេញ។
ពេលវេលាបង្ហោះ៖ ថ្ងៃទី ១១ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ២០២៥
